گفتگو نیوز: روزنامه اعتماد در گفتگویی با احمد مازنی از اعضای فراکسیون امید گفتگویی در ارتباط با خبر توزیع شبنامه علیه حسن روحانی در مجلس انجام داده است که متن این گفتگو را در ادامه میخوانید:
در جلسه مجلس بیانیهای تهیه و میان نمایندگان توزیع شد؛ نظر شما درباره این بیانیه چیست؟
آنچه در مجلس شورای اسلامی توزیع شد، هر چه بود بیانیه نبود؛ چراكه براساس اصول و ضوابط موجود، بیانیه نه تنها باید دارای امضا تهیهكننده یا تهیهكنندگان باشد بلكه باید اجازه پخش و توزیع آن نیز از سوی یكی از اعضای هیات رییسه مجلس شورای اسلامی صادر شده باشد ولی تا آنجایی كه بنده اطلاع دارم، انتشار و توزیع این مطلب در صحن مجلس بیشتر جنبه سهوی داشته است. تاكید من بر آن است كه این نامه منتشر شده در مجلس را نباید بیانیه نامید چراكه با توجه به نداشتن امضا تهیهكنندگان میتوان گفت كه یك شبنامه واقعی بوده است بنابراین معتقدم چنین چیزی هرگز نباید اجازه انتشار و توزیع در صحن مجلس را مییافت.
نكته دیگری كه در این موضوع باید به آن توجه كرد، ادبیات و نوع نگارش این شبنامه است. ادبیات این شبنامه به صورت تمام و كمال مخل امنیت ملی و در جهت ایجاد تقابل میان اركان مختلف نظام جمهوری اسلامی است، بنابراین قطعا لازم است، هیات رییسه مجلس شورای اسلامی ورود جدی به این موضوع داشته و نسبت به آن اقدام لازم را به عمل آورد، چراكه با توجه به نزدیكی به انتخابات یازدهمین دوره مجلس ممكن است در صورت عدم برخورد قاطع چنین اتفاقاتی باز هم در مجلس تكرار شود.
تلاش نگارندگان این بیانیه برای ایجاد تقابل میان مقامات عالی نظام توجیهی دارد؟
در مرحله اول باید توجه داشت، نفس انجام چنین اقداماتی و قرار دادن اركان نظام جمهوری اسلامی مقابل یكدیگر برای كشور آسیبزاست و عملا اقدامی مخل امنیت ملی است اما در این بین باید توجه كرد كه این اظهارات در مورد حسن روحانی مطرح شده است. این بیانیه تهیه شده علیه او به عقیده بنده از آن جهت اقدامی بسیار ناپسند است كه رییسجمهوری همواره نظر رهبری را به نظر خود ترجیح داده است. افرادی كه اقدام به تهیه چنین بیانیههایی میكنند بهتر است در مرحله اول نگاهی به وضعیت رییسجمهوری سابق كه رییسجمهوری محبوبشان بود، بیندازند و وضعیت او را به یاد بیاورند. این افراد باید به خاطر بیاورند فردی كه همیشه حامیاش بودند چطور در ماجرای انتصاب معاون اول همچنین وزیر اطلاعاتش مقابل نظر رسمی رهبری ایستادگی كرد و به اقداماتی نظیر خانهنشینی و مسائلی از این دست پرداخت.
اگر قرار بر پاسخگویی باشد، این افراد باید به چه مسائلی پاسخ دهند؟
این افراد به جای انجام چنین اقدامات و تهیه چنین شبنامههایی باید پاسخ دهند كه تقابل با رهبری دقیقا چه چیزی است؟ آنان باید بگویند رفتارهایی از آن جنس كه رییسجمهوری سابق انجام داد، تقابل یا عدول از رهبری است یا اقدامات رییسجمهوری فعلی كه از نظر خود برای تامین نظر رهبری عدول میكند؟ به نظر من اقدام درست همین كاری است كه حسن روحانی انجام میدهد چراكه رهبری در جمهوری اسلامی هم از جایگاه معنوی برخوردار است و هم براساس اصول قانون اساسی، فصلالخطاب محسوب میشود بنابراین بنده به صراحت اعلام میكنم كه حسن روحانی بعد از آقای خاتمی دومین رییسجمهوری است كه بیشترین هماهنگی را با رهبری داشتهاند.